مدیریت زنجیره تأمین (SCM) چیست؟
مدیریت زنجیره تأمین فرایندی یکپارچه است که به شما کمک می‌کند مواد/ اجزای اولیه‌ای که برای تولید کالا/ خدمات نیاز دارید را به دست آورده و محصول نهایی را به مشتری تحویل دهید. پنج جزئی که می‌توان برای مدیریت زنجیره تأمین در نظر گرفت شامل موارد زیر است:
- برنامه‌ریزی؛ بخش راهبردی زنجیره تأمین برنامه‌ریزی است. شرکت‌ها برای مدیریت منابع خود در جهت پاسخگویی به تقاضای مشتریان به راهبردی نیاز دارند. بخش بزرگی از برنامه‌ریزی مدیریت زنجیره تأمین، طراحی دسته‌ای از سنجه‌ها برای پایش زنجیره تأمین است به نحوی که کارآمد باشد، هزینه‌ها را بکاهد و کیفیت و ارزش بالاتری را برای مشتریان ایجاد کند.
- منبع‌یابی؛ پس از برنامه‌ریزی شرکت‌ها می‌بایست تأمین‌کنندگان خود را برای تولید کالا و خدمات مورد نظرشان انتخاب کنند. به این ترتیب مدیران زنجیره تأمین فرایندهای قیمت‌گذاری، تحویل و پرداخت را برای تأمین‌کنندگان طراحی کرده و دسته‌ای از سنجه‌ها را برای پایش و بهبود روابط با تأمین‌کنندگان طراحی می‌کنند. سپس می‌توانند فرایندهایی را برای مدیریت انبار کالاهای تولید شده ایجاد کنند که شامل دریافت و تأیید ارسال محموله، انتقال مواد اولیه به واحدهای تولیدی و تأیید پرداخت به تأمین‌کنندگان باشد.
- ساختن؛ این گام مربوط به واحد تولیدی است. مدیران زنجیره تأمین فعالیت‌های ضروری تولید، آزمون، بسته‌بندی و آماده‌سازی برای تحویل را زمان‌بندی می‌کنند. این مهم‌ترین بخشی است که در یک زنجیره تأمین می‌توان برای آن سنجه‌های ارزیابی تعریف کرد؛ سنجه‌هایی مانند اندازه‌گیری سطوح کیفیت، اندازه‌گیری برونداد تولید، اندازه‌گیری بهره‌وری کارکنان.
- تحویل؛ بخشی از زنجیره تأمین که عموماً تدارکات (لجستیک) نامیده می‌شود و در آن سفارش‌های مشتریان دریافت می‌شود، انبارها طراحی می‌شود، وسایل حمل‌ونقل برای ارسال محصولات به مشتریان انتخاب می‌شود و یک سیستم صورت‌حساب برای دریافت حساب‌ها تنظیم می‌شود.
- مرجوع کردن؛ این بخش یکی از مسئله‌خیزترین بخش‌های زنجیره تأمین است. مسئولین برنامه‌ریزی زنجیره تأمین می‌بایست شبکه‌ای منعطف و پاسخگو برای مرجوع کردن محصولات معیوب ایجاد کنند و به مشتریانی که در استفاده از محصول دچار مشکل شده‌اند، خدمات پشتیبانی ارائه کنند.
درباره نویسنده
